Biogram Postaci z tego okresu
 Zofia Kossak (Kossak-Szczucka, Kossak-Szatkowska, 1.v. Szczucka, 2.v. Szatkowska)      Zofia Kossak-Szczucka, wizerunek na podstawie fotografii.

Zofia Kossak (Kossak-Szczucka, Kossak-Szatkowska, 1.v. Szczucka, 2.v. Szatkowska)  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1968-1969 w XIV tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
Biogram naukowy jest dostępny wyłącznie w drukowanej wersji PSB. Zapraszamy do zapoznania się z innymi dostępnymi materiałami.
 
 
 

  

 
 

Powiązane zdjęcia

 

Kalendarium

1889

10 VIII

rodzi się w Kośminie koło Dęblina, jako córka Tadeusza Kossaka i Anny z Kisielnickich, jej dziadkiem był Juliusz Kossak, a stryjem Wojciech Kossak, będzie miała czterech braci
1890

02 II

zostaje ochrzczona we wsi Gołąb, jej rodzicami chrzestnymi byli Kazimierz Kisielnicki i Maria Meisner, a świadkami Henryk Unrug i Piotr Czarniecki 
1899

jej starszy brat dwunastoletni Witold tonie w nurtach Wieprza
1906

naucza w szkółce Polskiej Macierzy Szkolnej w Warszawie
1911

zamieszkuje wraz z rodzicami w majątku Skowródki na Wołyniu
1912

rozpoczyna studia malarskie w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie
1913

uczy się rysunku w Szkole Sztuk Pięknych w Genewie
1915

wychodzi za Stefana Szczuckiego, administratora dóbr Nowosielce na Wołyniu
1916

28 VII

rodzi pierwsze dziecko - syna Juliusza
1917

18 VIII

rodzi drugiego syna Tadeusza 

zrewoltowane pod wpływem rewolucji rosyjskiej bandy grabią i palą dwór w Skowródkach, gdzie mieszkała ze swoją rodziną, co zmusza ją do ukrywania się wraz z matką i dziećmi w Starokonstantynowie
1919

zamieszkuje wraz z mężem i dziećmi we Lwowie
1922

wydaje swoje zapiski z okresu rewolucji bolszewickiej pt. „Pożoga. Wspomnienia z Wołynia 1917-1919” (książka ta wielokrotnie wznawiana i tłumaczona na wiele języków ,  w tym na japoński)
1923

po smierci męża przenosi się wraz z synami do rodziców i zamieszkuje we wsi Górki Wielkie na Śląsku

01 III

we Lwowie umiera jej mąż Stefan Szczucki,  który zostanie pochowany na cmentarzu Łyczakowskim
1924

wydaje pierwszą swoją powieść historyczną „Beatum scelus”
1925

14 IV

ponownie wychodzi za mąż, tym razm za oficera Wojska Polskiego Zygmunta Szatkowskiego, który stanie się w jej twórczości pomocnikiem, recenzentem i pierwszym czytelnikiem
1926

13 I

rodzi trzeciego syna - Witolda Szatkowskiego

15 V

umiera jej pierworodny syn Juliusz

wydaje baśń „Kłopoty Kacperka góreckiego skrzata”, której bohaterami są m.in. jej synowie z pierwszego małżeństwa: Julek i Tadeusz, wydaje powieść o Św. Stanisławie Kostce „Z miłości”
1927

wydaje tom opowiadań „Wielcy i mali”
1928

15 III

rodzi córkę Annę Szatkowską

wydaje dwutomową powieść historyczną „Złota wolność”
1929

publikuje cykl opowieści hagiograficznych „Szaleńcy boży”
1930

wydaje powieść dla młodzieży „Legnickie pole” dotyczącą środniowiecznych dziejów Śląska
1931

wydaje powieści dla młodzieży „Ku swoim” i „Topsy i Lupus”
1932

za tom opowiadań „Nieznany kraj” otrzymuje Nagrodę Literacką Województwa Śląskiego
1933

22 IV

w Katowicach odbywa się premiera jej popularnego dramatu „Przeklęte srebro”

wyjeżdża w podróż do Egiptu i Ziemi Świętej, z której napisze reportaż „Pątniczym szlakiem”
1935

03 VII

umiera jej ojciec Tadeusz Kossak, który spocznie na cmentarzu w Górkach Wielkich

publikuje 4-tomową powieść „Krzyżowcy”, ukazującą dzieje I krucjaty, która będzie miała wiele wydań i przekładów 
1936

wydaje zbiór nowel „Bursztyny” i powieść „Puszkarz Orbano” o upadku Konstantynopola w 1453 roku 

dostaje Złoty Wawrzyn Akademicki i nagrodę czytelników „Wiadomości Literackich”
1937

zostaje przyjęta do Orderu Odrodzenia Polski i otrzymuje Krzyż Zasługi hiszpańskiego Zakonu Rycerskiego św. Łazarza

wydaje esej „Beatyfikacja Skargi” oraz powieści historyczne „Król trędowaty” i „Bez oręża”
1938

publikuje powieść dla młodzieży „Gród nad jeziorem”
1939

30 VIII

w związku ze spodziewaną wojną wraz ze swoją matką i dziećmi wyjeżdża do Warszawy, gdzie przebywa jej mąż Zygmunt, oficer WP

03 IX

opuszcza wraz z dziećmi i matką Warszawę, kierując się na wschód

17 IX

po informacji o wkroczeniu Sowietów, rezygnuje z dalszej ucieczki na wschód i kieruje się na zachód

20 IX

jej mąż trafia do niewoli niemieckiej i całą okupację spędzi w obozie jenieckim w Murnau

angażuje się w konspiracje, pisze artykuły do „Biuletynu Informacyjnego", współpracuje z pismami „Znak” oraz  „Miecz i Pług” 
1940

Główny Oddział Propagandy Generalnej Guberni opracowuje „Listę antyniemieckiej, szkodliwej i niepożądanej literatury polskiej”, na którą trafia 20 jej książek
1941

zakłada Front Odrodzenia Polski, katolicką organizację konspiracyjną, kontynuującą misję Akcji Katolickiej
1942

zostaje redaktorem naczelnym konspiracyjnego pisma „Prawda”

publikuje „Protest!” – głos sprzeciwu polskich środowisk katolickich wobec dokonywanej przez Niemców zagłady Żydów na terenie okupowanej Polski

27 IX

powołuje wraz z Wandą Krahelską, w porozumienia z Delegaturą Rządu na Kraj, Tymczasowy Komitet Pomocy Żydom, który przekształci w Radę Pomocy Żydom (tzw. Żegotę)

wydaje wstrząsające relacje z obozu zagłady „W piekle” i „Golgota”, oparte na relacjach osób zwolnionych z Auschwitz-Birkenau
1943

17 III

w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau umiera jej syn Tadeusz (ona sama nie wie nic o jego tragicznym losie)

25 IX

zostaje aresztowana przez żandarmerię niemiecką podczas przenoszenia konspiracyjnej prasy, będzie przesłuchiwana przez gestapo, ale poda się za Zofię Śliwińską a Niemcy nie ustalą jej prawdziwej tożsamości 

05 X

zostaje wywieziona do obozu Auschwitz-Birkenau

zaraża się w obozie tyfusem plamistym i przez wiele tygodni będzie bliska śmierci
1944

po ustaleniu przez gestapo jej prawdziwej tożsamości,  zostaje przewieziona na Pawiak i skazana na karę śmierci

29 VII

po tygodniach oczekiwania na wykonanie wyroku śmierci, zostaje zwolniona z więzienia dzięki zabiegom Delegatury Rządu RP na Kraj

mimo wycieńczenia pobytem w obozie i w więzieniu bierze udział w Powstaniu, przede wszystkim pisząc w prasie powstańczej

10 X

w szpitalu Wolskim umiera jej matka Anna Kossakowa

przebywa w Częstochowie, gdzie pisze wspomnienia z obozu koncentracyjnego
1945

15 VIII

wyjeżdża wraz z córką z  misją Czerwonego Krzyża do Sztokholmu, a potem do Londynu, gdzie pozostanie na przymusowej emigracji
1946

spotyka się we Włoszech z mężem i synem, którzy po wyjściu z niewoli niemieckiej wstąpili do Armii Andersa

wydaje swoje wspomnienia obozowe pt. "Z otchłani”, które wywołają ostre polemiki
1947

przenosi się wraz z mężem z Londynu na farmę w Kornwalii, gdzie będą zajmować się hodowlą owiec

władze PRL pozbawiają ją obywatelstwa polskiego
1948

pisze dramat „Gość oczekiwany” i wydaje napisaną przed wojną historyczną powieść „Suknia Dejaniry”,  tymczasem w PRL wszystkie jej książki zostają wycofane z bibliotek  
1951

wydaje w Londynie i Nowym Jorku w języku angielskim powieść historyczną „Przymierze”, której akcja toczy się w starożytnej Palestynie
1953

przystępuje do stowarzyszenia PEN-Club, publikuje w Londynie powieść „Błogosławiona wina”, która jest zmienioną wersją przedwojennej powieści „Beatum scelus”
1955

nakładem londyńskiego wydawnictwa Veritas ukazuje się „Rok polski – obyczaj i wiara”
1956

wydaje w Londynie „Dziedzictwo: Juliusz i Zofia” – powieść historyczno-obyczajową, pierwszy tom sagi rodzinnej Kossaków, tymczasem władze PRL przywracają jej obywatelstwo polskie a wydawnictwo "Pax" daje jej nagrodę
1957

21 II

wraz z mężem wraca do kraju

otrzymuje nagrodę im. Włodzimierza Pietrzaka, przyznawaną twórcom katolickim przez Stowarzyszenie „Pax”
1958

osiada w Górkach Wielkich i współpracuje z prasą katolicką
1960

wydaje napisaną wspólnie z mężem zbeletryzowaną historię połabskich Słowian pt. „Troja północy”
1961

w Wydawnictwie „Pax” ukazuje się „Dziedzictwo. Cz.1.”
1963

wydaje zbiór opowiadań opartych na motywach religijnych „Ognisty wóz”
1964

podpisuje List 34, przyłączając się do protestu przeciw zaostrzaniu cenzury prasowej  

publikuje drugą część sagi rodu Kossaków „Dziedzictwo”
1966

odmawia przyjęcia Nagrody Państwowej
1967

publikuje ostatnią trzecią część sagi rodu Kossaków pt. „Dziedzictwo”
1968

09 IV

umiera w Bielsku Białej

11 IV

zostaje pochowana na cmentarzu w Górkach Wielkich
1973

w Górkach Wielkich otwarte zostaje poświęconej jej muzeum
1982

13 IX

kapituła Jad Waszem, Instytutu Pamięci Męczenników i Bohaterów Holokaustu, przyznaje jej Medal Sprawiedliwej Wśród Narodów Świata
2018

11 XI

zostaje przyjęta przez prezydenta Andrzeja Dudę do Orderu Orła Białego

Chmura tagów

TAGI

Za pomocą tagów oznaczamy powiązania tematyczne postaci. Pozwalają one eksplorować serwis wg wybranych przez redakcję najważniejszych tematów dla danej postaci.

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 

Postaci powiązane

 

Wojciech Horacy Kossak

1856-12-31 - 1942-07-29 malarz
 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Gabriela Anna Kownacka

1952-05-25 - 2010-11-30
aktorka teatralna
 

Henryk Kluba

1931-01-09 - 2005-06-11
reżyser filmowy
 

Antoni Osuchowski

1849-06-13 - 1928-01-09
prawnik
 

Tadeusz Kalinowski

1915-06-01 - 1969-08-22
aktor filmowy
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.