Szendzielarz Teofil Wiktor (1933–1997), oblat, publicysta, działacz polonijny w Kanadzie.
Ur. 25 VII w Czechowicach (pow. bielski), był synem Teofila, pracownika rafinerii, i Katarzyny z Chroboków.
Od r. 1946 uczęszczał S. do Niższego Seminarium Duchownego Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej im. św. Stanisława Kostki w Lublińcu. W r. 1950 zdał tam maturę kościelną i rozpoczął 7 IX t.r. nowicjat u oblatów w Markowicach (pow. mogileński). Po roku złożył pierwsze śluby i rozpoczął studia filozoficzne, a od r. 1953 teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym oblatów w Obrze (pow. wolsztyński). Dn. 8 X 1954 złożył śluby wieczyste, a 6 IV 1957 przyjął w Poznaniu święcenia kapłańskie. Po zdaniu w r. 1957 eksternistycznie matury państwowej pracował jako nauczyciel języka polskiego w Niższym Seminarium Duchownym, prowadzonym przez oblatów w Markowicach. Równocześnie w l. 1960–4 studiował zaocznie polonistykę na UMK i uzyskał magisterium na podstawie pracy Twórczość liryczna Władysława Orkana, napisanej pod kierunkiem Artura Hutnikiewicza. W l. 1974–80 był dyrektorem Niższego Seminarium Duchownego w Markowicach. Na początku l. osiemdziesiątych pełnił funkcję kapelana wojskowego w Inowrocławiu.
W październiku 1983, na własną prośbę, został S. oddelegowany do Kanady, do pracy duszpasterskiej w środowiskach polonijnych. Był wikariuszem w parafii św. Kazimierza w Toronto. Przed pielgrzymką papieża Jana Pawła II do Kanady we wrześniu 1984 współredagował publikację okolicznościową „Jesteśmy z Tobą”. Jako delegat Konferencji Księży Polskich w Kanadzie był t.r. współzałożycielem, a następnie członkiem redakcji wydawanego w Toronto miesięcznika „Pielgrzym. Czasopismo Katolików Polskich”; w periodyku tym opublikował 186 artykułów, felietonów i wywiadów, a od r. 1994 prowadził stały cykl poświęcony rodzinie. W l. 1984–5 pracował jako wikariusz w parafii Różańca Świętego w Edmonton, a w l. 1986–7 był tam proboszczem. Angażował się w działalność społeczności polskiej w Edmonton w ramach Tow. Przyjaciół KUL i Młodzieżowego Klubu Dyskusyjnego, zorganizowanego w r. 1986 przy Szkole Polskiej im. Henryka Sienkiewicza. W r. 1987 rozpoczął starania o powołanie w Edmonton drugiej parafii polonijnej p. wezw. Matki Bożej Królowej Polski. Od t.r. pracował jako wikariusz w parafii polonijnej św. Maksymiliana Kolbe w Mississauga pod Toronto. W l. 1992–3 był wikariuszem w parafii św. Stanisława w Toronto, a następnie ponownie w parafii w Mississauga. Publikował artykuły w prasie polonijnej, głównie w wydawanych w Toronto tygodnikach „Głos Polski” i „Związkowiec”, a także w periodyku oblatów, dwumiesięczniku „Misyjne Drogi” oraz miesięczniku „Rodzina Radia Maryja”. Przetłumaczył z języka angielskiego serię 40 komentarzy do Pisma św. Starego i Nowego Testamentu opracowanych przez Divine Word Centre w London (Ontario) („Wędrówka Ludu Bożego. Materiały do katechez biblijnych”, Opole 1992–6). Współpracował z programem radiowym Katolickie Studio Młodych w Toronto. Był popularnym i lubianym duszpasterzem, cenionym za erudycję, pracowitość i poczucie humoru. W rękopisie pozostawił zbiór opowieści religijnych Dom na skale, czyli rozmowy nad wodą. Zmarł na chorobę nowotworową 19 V 1997 w Mississauga, został pochowany na tamtejszym cmentarzu.
Pamięć S-a uczczono w trakcie dwóch wieczorów literacko-muzycznych w r. 2000 w parafii w Mississauga (28 V i 15 XII). Wybór jego publicystyki religijnej wydał Andrzej Guryn pt. Lud Boży w drodze (Toronto 2000).
Fot. w Arch. Domu im. Deschâtelets w Ottawie oraz Arch. Prow. Wniebowzięcia NMP w Toronto; – Dictionnaire biographique des Oblats de Marie Immaculée au Canada, Ottawa 2005 V [CD]; Spis duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego w Polsce 1979, P.–W. 1980; – Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Pół wieku Prowincji Wniebowzięcia NMP w Kanadzie, Toronto 2006; Panfil M., „Pielgrzym” w Kanadzie. Czasopismo polskich parafii „Studia Polonijne” T. 29: 2008 s. 311, 315, 319; – Arch. Generalne Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Rzymie: sygn. PF–XXXIV/4 B–199B/CD–09 (teczka osobowa S-a); Arch. Prow. Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w P.: Teczka osobowa S-a; – Mater. Red. PSB: Kserokopia strony internetowej http://www.teatrpolskitoronto.com/historia. html; – Informacje z Arch. UMK i od Pawła Zająca z Obry.
Anna Reczyńska