Jelski Stanisław h. Pielesz (zm. 1829), komisarz skarbowy, marszałek pow. ihumeńskiego. Trzeci syn Władysława, starosty pińskiego, i Heleny Brzostowskiej. Przez kilka lat służył w brygadzie petyhorskiej kawalerii narodowej w stopniu porucznika (było tam dwóch poruczników Jelskich nie znanych nam z imienia – jeden w l. 1777–9, drugi 1778–82). Potem podpisywał się pułkownik petyhorski lub płk. wojsk lit., na tej zasadzie, że porucznikowi kawalerii narodowej odpowiadała ranga pułkownika. W r. 1785 otrzymał J. Order Św. Stanisława. Na sejmie 1784 r. powołany do Komisji Skarbowej Litewskiej i potwierdzany na tej funkcji przez kolejne sejmy, zasiadał w komisji litewskiej do lutego 1792 r. (połączenie skarbów litewskiego i koronnego). Potem wszedł do Komisji Skarbowej Obojga Narodów. W czasie kampanii 1792 r. wysłany z Warszawy do Brańska, organizował zaopatrzenie armii litewskiej. Zasiadał w Komisji do czasu «rozłączenia skarbów» przez Targowicę (15 IV 1793). Po utworzeniu guberni mińskiej (październik 1795) wybrany został marszałkiem szlachty pow. ihumeńskiego. Podpisał petycję szlachty mińskiej, przygotowaną na koronację Pawła I (kwiecień 1797), z domaganiem się daleko idących reform w kierunku przywrócenia stosunków z czasów Rzpltej. Urząd marszałka ihumeńskiego sprawował do r. 1812. Zmarł 3 I 1829 r. w Chojnikach. Żonaty z Różą z Prozorów pozostawił synów: Józefa i Karola, chorążego ihumeńskiego.

Estreicher; W. Enc. Ilustr.; Boniecki; Uruski; – Korzon, Wewnętrzne dzieje, I i V; Mościcki H., Dzieje porozbiorowe Litwy i Rusi, Wil. [b. r.]; Wolański A., Wojna polsko-rosyjska 1792, P. 1922 II; – Dembiński B., Stanisław August i książę Józef Poniatowski w świetle własnej korespondencji, Lw. 1904; Vol. leg., IX 10, 32, X 103–4; – B. Czart.: rkp. 697 (korespondencja Stanisława Augusta); Arch. Państw. w Kr.: Arch. Młynowskie Chodkiewiczów (militaria).

Emanuel Rostworowski