Malinowski Piotr (1868–1902), prawnik i publicysta. Ur. 24 X w Machnówce na Ukrainie, w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Maturę uzyskał w III Gimnazjum męskim w Warszawie. W l. 1888–92 studiował na Wydziale Prawnym Cesarskiego Uniw. Warsz., który ukończył ze stopniem kandydata praw. Po odbyciu przepisanej aplikacji pracował na stanowisku obrońcy w warszawskiej Prokuratorii. Jednocześnie uprawiał publicystykę, specjalizując się w problematyce wojskowej, którą interesował się już w czasach gimnazjalnych. Swoje artykuły z tego zakresu drukował w „Gazecie Warszawskiej”, „Kurierze Codziennym”, „Przeglądzie Tygodniowym” i „Ateneum”. Analizując wnikliwie dane odnoszące się do armii europejskich doszedł do wniosku, że powszechne zbrojenia doprowadzą wcześniej czy później do wybuchu wojny pomiędzy dwoma antagonistycznymi blokami państw europejskich. Pogląd ten rozwinął i uzasadnił m. in. w rozprawach publicystycznych: Niemiecka reforma wojskowa („Ateneum” 1893), Francja a Niemcy. Studium wojskowe („Przegl. Tyg.” 1894), Militaryzm współczesny („Ateneum” 1897), Charakter współczesnej powinności orężnej w głównych państwach europejskich (tamże 1898).
M. wydał też dwie odrębne publikacje poświęcone problematyce wojskowej: L’armée russe (Paryż 1894) i Potęga wojenna Rosji w świetle najnowszych danych urzędowych (Lw. 1900). W rękopisie pozostawił studium Floty głównych państw. Uchodził za dobrego znawcę spraw wojskowych, dlatego też powierzano mu napisanie paru ważnych artykułów z tego zakresu dla „Wielkiej Encyklopedii Ilustrowanej”. Przetłumaczył także książkę P. Leray-Beaulieu’go „Państwo nowożytne i jego funkcje” (W. 1896). W słowie od tłumacza solidaryzował się z dość liberalną postawą autora i zgodnie z nim protestował przeciwko nadmiernej ingerencji państwa w życie społeczne. Wystąpienie to można rozumieć jako pośrednią, choć wyraźną krytykę rządów zaborczych w Król. Pol. M. nie był żonaty. Zmarł na gruźlicę 12 VII 1902 w Komorowie pod Warszawą; pochowany został na Powązkach.
Daszkiewicz K., Gąsiorowski J., Polska bibliografia wojskowa, W. 1923 Cz. I t. I; W. Enc. Ilustr.; – Nekrologi z r. 1902: „Gaz. Sądowa Warsz.” s. 464, „Gaz. Warsz.” nr 183, „Kur. Codz.” nr 191, 192, „Kur. Warsz.” nr 192, „Tyg. Ilustr.” nr 30 s. 598; – Arch. Państw. w W.: Zespół Cesarski Uniwersytet w Warszawie, sygn. 566, 568, 569–570 (Spisok studentov, z odręcznymi adnotacjami).
Jerzy Maternicki