Ramułt Mirosław (1890–1970), zoolog, profesor tytularny UJ, wykładowca Komisji Akademickich Studiów Medycyny Weterynaryjnej w Edynburgu, profesor Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie. Ur. 1 VII we Lwowie, był synem Stefana Ramułta (zob.) i Marii z Onyszkiewiczów.
R. w l. 1900–8 uczęszczał do gimnazjum klasycznego we Lwowie, a następnie do Gimnazjum Św. Anny w Krakowie. Studiował zoologię na Wydziale Filozoficznym UJ, w r. 1912 odbył praktykę w nadmorskiej stacji zoologicznej w Trieście, w r. 1914 ukończył pracę Badania doświadczalne nad warunkami rozwoju jaj letnich wioślarek oraz uzyskał absolutorium. Od 20 VII 1915 do 31 X 1918 służył w armii austriackiej w stopniu szeregowca, od 6 XI 1918 do 2 VIII 1919 w WP jako chorąży, a następnie podporucznik, m. in. w Wojskowym Szpitalu Okręgowym w Krakowie. Ponownie zmobilizowany 29 VIII 1920, służył w 17 p. piechoty do 18 XII 1920.
Od października 1919 R. pracował jako młodszy asystent w Zakładzie Zoologii UJ pod kierunkiem Michała Siedleckiego. Doktoryzował się 22 VI 1920, od 1 I 1921 był starszym asystentem, a od 1 VI 1927 adiunktem, habilitował się na podstawie rozprawy Z badań nad fauną wioślarek Pomorza (Rozpr. PAU Wydz. Mat.-Przyr., 1930 LXX nr 6; osobne wyd., Kr. 1931), został 11 IV 1932 mianowany docentem, a 10 IX 1938 profesorem tytularnym. Odbył studia specjalizacyjne w instytucie fizjologii w Lozannie (1924), w morskiej stacji biologicznej w Rovigno (1925), w stacji zoologicznej w Neapolu (w zimie 1928/9), w stacji biologicznej w Plymouth (1934). Specjalizował się w badaniach nad hydrobiologią i ekologią środowiskową, ichtiobiologią, morfologią i biologią skorupiaków wodnych, badał wpływ ciśnienia osmotycznego w środowisku na zwierzęta. W l. 1932–9 wykładał na UJ różne zagadnienia z zakresu biologii skorupiaków i planktonu oraz ekologii zwierząt wodnych. Z ważniejszych prac opublikował: Biologiczna stacja w Plymouth i badania planktonowe („Przyroda i Technika” R. 13: 1934 z. 6), Obunogi (Amphipode), („Rozpr. i Spraw. Inst. Badawczego Lasów Państw. w W.” 1935 nr 8), Wioślarki (Cladocera) Zatoki Puckiej („Biul. Stacji Morskiej w Helu” R. 1: 1938 nr 1), Spostrzeżenia nad występowaniem liścionogów właściwych (Euphyllopoda) w okolicy Krakowa („Spraw. Kom. Fizjograficznej PAU” R. 73: 1938, odb. Kr. 1939). Ogłaszał także liczne prace w „Bulletin International de l’Académie Polonaise des Sciences et des Lettres”. Był członkiem Komisji Fizjograficznej PAU.
Dn. 3 IX 1939 R. pieszo opuścił Kraków, po zakończeniu kampanii wrześniowej przedostał się do Rumunii, gdzie spędził zimę 1939/40, następnie wyjechał do Afryki i uczył przyrody w polskim gimnazjum w Algierze. W r. 1943 wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie był wykładowcą polskiej wyższej szkoły weterynaryjnej, noszącej nazwę Komisji Akademickich Studiów Medycyny Weterynaryjnej, otwartej przy Royal (Dick) Veterinary College w Edynburgu. Od r. 1943 aż do śmierci pracował w Zakładzie Zoologii Uniwersytetu Edynburskiego, w r. 1946 wykładał zoologię na polskim Kursie Przyrodniczym w Duddingston pod Londynem. W wydanej w r. 1945 w Glasgow pracy zbiorowej „Straty kultury polskiej 1939–1944” zamieścił wspomnienie o M. Siedleckim. W pierwszych latach po wojnie opublikował jeszcze w kraju Z dziejów fauny Sahary („Wszechświat” 1947 z. 6). Był członkiem Polskiego Tow. Naukowego na Obczyźnie, Polskiego Koła Przyrodników w Edynburgu (na którego posiedzeniach wygłaszał referaty m. in. o przyrodniczych badaniach głębinowych i o przyrodzie północnej Afryki), Stowarzyszenia Polskich Kombatantów, a także Międzynarodowej Rady Oceanicznej w Plymouth. Od r. 1954 był profesorem Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie (PUNO). Zmarł po długiej chorobie 25 X 1970 w Longmore Hospital w Edynburgu i został pochowany na cmentarzu Mount Vernon. Dokumenty i pamiątki osobiste R-a zostały przekazane do Instytutu Polskiego i Muzeum im. Gen. Sikorskiego w Londynie.
Feliksiakowa J., Polska bibliografia zoologiczna za lata 1945–1954, Wr. 1969; Katalog polskiej literatury biologicznej, t. XX za l. 1935–1939, Oprac. B. Pietras, Kr. 1975; UJ. Składy osobowe i spisy wykładów 1922–39; – Fedorowicz Z., Michał Siedlecki (1873–1940), Wr. 1967; tenże, Dzieje zoologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1780–1960, Kr. 1965; Mglej S., Śp. prof. dr Mirosław Ramułt, „Roczn. Pol. Tow. Nauk. na Obczyźnie”. R. 12: 1970–1; Nauka polska na obczyźnie, Londyn 1955 I; Semkowicz W., Życie naukowe współczesnego Krakowa, „Nauka Pol.” T. 24: 1939; Zarys dziejów nauk przyrodniczych w Polsce, W. 1983; – Siedlecki M., Na drodze życia i myśli, Wr. 1966; Tomaszewski W., Na szkockiej ziemi. Wspomnienia wojenne ze służby zdrowia Polskiego Wydziału Lekarskiego w Edynburgu, Londyn 1976; – „Dzien. Pol.” 1970 nr 264; „Dzien. Pol. i Dzien. Żołnierza” R. 31: 1970 nr 258; – „Roczn. PAU” 1925/6; „Roczn. Pol. Tow. Nauk. na Obczyźnie”, 1950/51 s. 7; Arch. UJ: S II 619 (fot.).
Ryszard Terlecki