Baliński Kajetan Wawrzyniec (1782–1846), pułkownik W. P., syn Wiktora i Konstancji z Bęskich, urodził się 6 VIII 1782. W r. 1807 wstąpił do pułku polskiego lekkokonnego gwardji Napoleona I, z którym wziął udział w kampanjach: hiszpańskiej (1808), austrjackiej (1809), i rosyjskiej (1812–1814) i dosłużył się stopnia kapitana. W czasie wyprawy moskiewskiej przyczynił się do uchronienia okolic Wilna przed grabieżą, oczyszczając je z rabujących maruderów. Po upadku Napoleona r. 1814 na własne życzenie został przydzielony do szwadronu, towarzyszącego cesarzowi na wyspę Elbę, a następnie r. 1815 osłaniał marsz cesarza na Paryż. W Paryżu mianowany został majorem, oficerem Legji Honorowej i rycerzem Cesarstwa. Naczele »szwadronu wyspy Elby« bił się pod Waterloo. W r. 1816 otrzymał dymisję z wojska polskiego i osiadł w rodzinnych stronach. Po wybuchu powstania listopadowego zgłosił się do służby wojskowej. W stopniu podpułkownika został przydzielony 1 II 1831 do tworzonego przez stolicę 6 pułku ułanów »Dzieci Warszawskich«. W początkowym okresie swej służby zajmował się organizacją a zwłaszcza zaopatrzeniem pułku. Po ustąpieniu pułkownika Eustachego Wołłowicza został mianowany dowódcą tego pułku i pułkownikiem. 4 VI 1831 otrzymał złoty krzyż Virtuti Militari. W sierpniu 1831 r. otrzymał na własną prośbę dymisję. Umarł w r. 1846.

Źródła do historji pułku polskiego lekkokonnego, W. 1899; Skałkowski A., Oficerowie polscy stu dni (Kw. Hist. 1915); Encykl. Org., W. 1860; Księga Pamiąt. w 50 rocznicę powst. list., Lw. 1881; »Gaz. Warsz.« 1831, nr 37, 166, 229; Archiw. Akt Dawn. w Warsz., akta K. R. W. 3055, akta heroldji 125.

Adam Moraczewski