Dzierżawski Jan Nepomucen (1777–1841), h. Rola, oficer napoleoński, generał grecki. Syn Hipolita, ur. 16 V w Strzygach Wielkich w Poznańskiem. Służbę wojskową rozpoczął w r. 1806 w stopniu podporucznika przy sztabie księcia Berg, w r. 1807 przeszedł do 3 p. Legii Nadwiślańskiej, jako porucznik bił się pod Pułtuskiem i Frydlandem. W l. 1809–11 walczył w Hiszpanii pod Saragossą, Leridą, Sagontą, przy oblężeniu Tortozy, pod Walencją był kontuzjonowany w nogę, z armią aragońską był pod Mana, Belezytą, Tudelą. W r. 1811 awansował na kapitana, odbył kampanię rosyjską 1812 r., bił się pod Smoleńskiem, Możajskiem, Woronowem, Berezyną. Przeszedł kampanię niemiecką r. 1813, był pod Szpandawą, pod Dreznem ranny. Po kapitulacji dostał się do niewoli. Był kilkakrotnie przedstawiany do krzyża legii honorowej. W lecie 1814 r. zameldował się w departamencie kaliskim. Przydzielony do piechoty, pełnił służbę do r. 1816. Wtedy wniósł podanie o dymisję, podobnie jak zwalniający się także Bem. Przeszedł przez rozkaz cesarski 30 III 1817. Opuścił wojsko w stopniu majora z prawem noszenia munduru. W tym czasie był żonaty, miał dziecko.
3 XII 1821 przybył do Grecji jako wolontariusz, rozpoczął służbę w stopniu kapitana. W r. 1822 walczył pod Petà, pod Arta w Epirze, został ranny przy zdobywaniu Napoli, w l. 1823–4 bił się w Morei i Eumelii. W r. 1825 otrzymał stopień pułkownika, odznaczył się w czasie oblężenia Missolunghi. W r. 1826 w stopniu generała odbył kampanię z gen. Karaïskaky, w r. 1827 znajdował się pod Atenami. Na wieść o powstaniu w Polsce w r. 1830 D. zebrał się do powrotu do kraju. 28 I 1831 Reclins podpisał jego zwolnienie z armii greckiej, w imieniu rządu podkreślając pełne uznanie dla zapału i zdolności generała D-go.
Jest prawie pewne, że D. do Polski nie dojechał. Możliwe, że w okrężnej podróży zetknął się z dawnym towarzyszem broni gen. Grabińskim i że razem dotarli do Paryża. Świadczy o tym list D-go do Leonarda Chodźki, dotyczący propozycji akcji Polaków z Węgrami i Włochami. Zachowała się też nota D-go w sprawie utworzenia w Marsylii polskiej agencji, mającej na celu utrzymywanie stałych kontaktów ze Wschodem. Wyłuszczał D. konieczność dla Polski dostępu do morza Czarnego. Proponował połączenie poprzez okolice Lwowa kanałami Wisły z Dniestrem i Dniestru z Dunajem, przy wykorzystaniu Sanu i Seretu i włączeniu do Polski Mołdawii.
Dalsze losy D-go są nieznane. W kwietniu 1841 r. prasa emigracyjna doniosła, że 12 III gen. Jan Dzierżawski zmarł nagle w Londynie.
Arch. Akt Dawnych w W.: Kom. Wojny nr 3062, 2671, 2811, 2675; B. Rapp. 5, 128, 133; »Demokrata Pol.« IV, s. 24; Trzeci Maj 1 IV 1841; »Dziennik Narodowy« I, 181, 1 IV 1841; Uruski; Dłużewska-Kańska Z., Grecja, Polska i Polacy w cywilizacjach świata s. 292.
Zofia Dłużewska-Kańska