Biogram Postaci z tego okresu
 Daniel Franconius      Franconius, Daniel - Illustrium, generosorum et praestantissimorum quorundam virorum omina (...) - (Raków) 1612 - [12v] - w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie - sygn.: SD XVII.2.769 adl. - źródło kopii cyfrowej: POLONA.pl - rubrykacja iPSB.

Daniel Franconius  

 
 
2 poł. XVI w. - ok. poł. XVII w.
Biogram został opublikowany w latach 1948-1958 w VII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Franconius Daniel (w. XVI/XVII), nauczyciel szkół ariańskich, poeta. Pochodził ze Śląska; data i miejsce urodzenia nieznane. Był prawdopodobnie bratem Jana, ministra ariańskiego w Międzyrzeczu, który od r. 1601 brał udział w synodach braci polskich; wspólnie wpisali się do pamiętnika Andrzeja Lubienieckiego w Rakowie. Niewątpliwie za poparciem Jana powołali zebrani na synodzie rakowskim w r. 1603 Daniela, dotychczasowego rektora szkoły w Tarnowskich Górach na Śląsku, na stanowisko nauczyciela w jednej ze szkół zborowych w Polsce. Synod rakowski w r. 1619 polecił mu przygotować do druku niewykończone dzieło świeżo zmarłego Jana Völkela »De vera religione« i przedłożyć je do ponownej cenzury synodalnej. Z obowiązku tego wywiązał się F. na synodzie rakowskim w r. 1622. Synod rakowski z r. 1633 polecił mu wykończyć dzieło nieboszczyka Joachima Stegmanna »Refutatio refutationis Catecheseos«, a równocześnie wybrano go na opróżnione przez śmierć Stegmanna stanowisko superintendenta zborów ariańskich w Siedmiogrodzie. Stamtąd przyjechał on w r. 1635 na synod do Rakowa, gdzie napominano go usilnie o szybkie wykończenie dzieła Stegmanna. Dalsze koleje jego życia nieznane.

Oprócz działalności pedagogicznej i zborowej zajmował się F. twórczością poetycką; Lubieniecki Stanisław nazywa go »poeta celeberrimus«. Do naszych czasów zachował się jedynie zbiór łacińskich anagramów Illustrium Generosorum ac Praestantissimorum quorundam Virorum Omina heroicos animos et vitae conditionem notantia, ex eorundem nominibus anagrammate evoluta (B. m. 1612). W kilkudziesięciu anagramatach usiłował F. dać krótką charakterystykę duchową wszystkich ówczesnych poważniejszych członków zboru (m. i. Jakuba Sienieńskiego, Hieronima Moskorzowskiego, Andrzeja, Krzysztofa i Stanisława Lubienieckich, Walentego Smalca, Jonasza Schlichtinga, Walentego Radeckiego).

 

Estr.; Lubieniecki St., Historia reformationis Polonicae, Freistadii 1685, s. 250; Sandius Chr., Bibliotheca Antitrinitariorum, Freistadii 1684, s. 174; Bock Fr. S., Historia Antitrinitariorum, Regiomonti, 1774, t. I, s. 999; Zeltner G. J., Historia Crypto-Socinismi, Lipsk 1729, s. 1173–4; Bibl. Czart. rkp. nr 1403 (Pamiętnik przyjaciół Andrzeja Lubienieckiego); Chmaj L., Ślązacy wśród Braci Polskich, Katowice 1936, s. 35–6; Szczotka St., Synody arian polskich (Reformacja w Polsce, VII–VIII).

Stanisław Szczotka

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 
 

Michał Sędziwój h. Ostoja

1566-02-02 - między 20 V a 12 VIII 1636
alchemik
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.