Haller Cezary (1875–1919), działacz polityczny i oficer. Ur. 17 IV, syn Henryka i Olgi z Tretterów, brat gen. Józefa H-a. Ukończył Techniczną Akademię Wojskową w Wiedniu, odbył służbę wojskową w armii austriackiej, jednakże niebawem wycofał się z wojska, by osiąść w swym rodzinnym majątku w Jurczycach koło Skawiny. W r. 1911 został z ramienia konserwatystów wybrany posłem do parlamentu austriackiego, gdzie zajmował się sprawami Śląska Cieszyńskiego i domagał się od rządu austriackiego interwencji w obronie Polaków prześladowanych przez władze pruskie w Poznańskiem. W czasie pierwszej wojny światowej wstawiał się za internowanymi na Węgrzech żołnierzami II. brygady Legionów. Po utworzeniu władz polskich w listopadzie 1918 r. H. wstąpił w randze kapitana do wojska polskiego i walczył na Śląsku Cieszyńskim, 26 I 1919 r., pod Zebrzydowicami. Zginął pod Kończycami Małymi. Mianowany pośmiertnie majorem, odznaczony został Krzyżem Walecznych. Pochowany w Dworach pod Oświęcimiem.
Freund F., Das österreichische Abgeordnetenhaus, Wien 1911 s. 470; Przybylski A., Walka o Śląsk Cieszyński w styczniu 1919 r., W. 1932 s. 57; Szczurek J., Z wielkich dni Śląska Cieszyńskiego, Cieszyn 1933, V 69–70; – Głąbiński S., Wspomnienia polityczne, Pelplin 1939 I 199, 224, 324–6, 384, 388, 391, 412, 428, 433, 480; Lasocki Z., Wspomnienia szefa administracji P.K.L., Kr. 1931 s. 54; Latinik K. F., Walka o Śląsk Cieszyński w r. 1919, Cieszyn 1934, s. 57–61, 140; – Relacja Anny i Karola Hallerów.
Marian Zgórniak