Kuropatwiński Aleksander (1871–1941), lekarz, społecznik. Ur. 21 III w Jabłonnie Lackiej, syn Józefa i Emilii z Aleksandrowiczów, starszy brat Franciszka (zob.). Gimnazjum ukończył w Siedlcach, po czym w l. 1890–4 studiował medycynę na Uniw. Warsz. Za udział 17 IV 1894 r. w manifestacji ku czci J. Kilińskiego relegowany z uniwersytetu, został uwięziony i zesłany na osiedlenie do wsi Kargopolskoje, na wschód od jeziora Onega. Potem kontynuował studia medyczne w Dorpacie i ukończył je w r. 1897. W l. 1897–1912 pracował jako lekarz wszechnauk lekarskich w Siedlcach, a następnie w Błędowie, wciągnięty tam przez T. Nocznickiego. W tym czasie opublikował kilka prac w „Postępach Okulistyki”: Jeszcze kilka słów o pozornej postaci sklepienia nieba (1901 z. 4), Przypadek zwichnięcia powikłanego gruczołu łzowego (1902 z. 2, 5), Włosowiec w komorze przedniej oka końskiego (1907 z. 2).
Doskonały diagnosta, o dużym również talencie chirurgicznym, poświęcił się przede wszystkim leczeniu ludności wiejskiej oraz walce z alkoholizmem na wsi. Był współorganizatorem i członkiem honorowym Tow. «Trzeźwość», autorem ok. 30 artykułów w „Trzeźwości” (organie towarzystwa) oraz w innych czasopismach, m. in. programowego Precz z alkoholizmem („Zdrowie” 1909 s. 183 i n.). Z przekonań ludowiec, związany był z postępowym ruchem chłopskim «Zaranie». Prenumerował i propagował pismo „Zaranie”, co w niektórych wsiach powodowało publiczne wystąpienia przeciwko niemu miejscowych księży. W l. 1913–9 pracował jako lekarz w kopalni węgla Maksymówka w Zagłębiu Donieckim, po powrocie do kraju jako lekarz ubezpieczalni, potem powiatowy, w l. 1922–41 w Drohiczynie (woj. poleskie), wreszcie jako dyrektor miejskiego szpitala w Drohiczynie. Na kilka lat przed wybuchem drugiej wojny światowej ukończył w Warszawie specjalny kurs do walki z malarią i został wydelegowany na badania malarii prowadzone z ramienia wydziału higieny Ligi Narodów w głównych europejskich rejonach tej choroby: do południowej Francji, na Korsykę, do Włoch i Jugosławii. Zginął w Drohiczynie dn. 21 VI 1941 r.
Przegląd Piśmiennictwa Lekarskiego Polskiego 1891–1926; Olszewicz, Lista strat kultury pol.; – Księga pamiątkowa Koła Siedlczan, W. 1927; Nocznicki T., Doktorzy – a wieś, „Zaranie” 1912 nr 29 s. 708; – Nocznicki T., Moje wspomnienia z ubiegłego życia, W. 1947 s. 39; Urzędowy spis lekarzy uprawnionych do wykonywania praktyki lekarskiej oraz aptek w RP, W. 1924/5 s. 9, 257; – Materiały w Red. PSB.
Stanisław Brzozowski